Kinderen bewandelen hun weg naar zelfstandigheid met vallen en opstaan, letterlijk en figuurlijk. Kinderen gooien bekers drinken om, rijden met hun loopfiets je pas gezaaide border in en vallen zo’n 50 keer per maand.

Het hebben van kinderen gaat nou eenmaal gepaard met wat chaos. Kinderen worden zelfstandig als ze fouten mogen maken en mogen aanmodderen. Kinderen leren van het fouten maken o.a. door de manier hoe jij als ouder zelf reageert op het maken van fouten. Wanneer jij vaak reageert met: “Kijk nou uit, wat heb je nou gedaan?” dan kunnen kinderen daar van schrikken en denken dat ze geen fouten mogen maken. Je kan hierop anders reageren. Begrip van jou als ouder is hierbij belangrijk, boze of veroordelende woorden helpen hierbij niet. Optimisme en zelfstandigheid ontstaat als je fouten mag maken en daarbij wordt beloond met begrip en aanmoedigingen. Maar ook als je samen met anderen om je pogingen gelachen wordt, het blijft altijd belangrijk om gezamenlijk om dergelijke dingen te lachen. Als ouder blijft het hierbij zoeken naar de balans tussen je kind zelfstandig dingen laten ondernemen en begeleiding bieden.

Dus denk eens na over het volgende; Mag mijn kind fouten maken? En hoe reageer ik zelf wanneer ik een fout maak of iets doms doe? Als je hier moeite mee hebt vraag je dan eens af wat daar de reden van is, mag jij van jezelf fouten maken?
Bedenk; kinderen doen niet wat jij zegt, ze doen wat jij doet!;)